Η Ελλάδα, ως χώρα τουριστική, που συγκαταλέγεται στους κορυφαίους ευρωπαϊκούς προορισμούς, καλείται να διαχειριστεί με επίκεντρο την ασφάλεια, τις αυξημένες μετακινήσεις κατοίκων και των 30 και πλέον εκατομμυρίων επισκεπτών ετησίως που μας επιλέγουν για τις διακοπές τους.
Η οδική ασφάλεια είναι σήμερα μία μεγάλη πληγή. Θύματα τροχαίων καθημερινά ψυχορραγούν στην άσφαλτο. Η θλιβερή λίστα των θανάτων και σοβαρών τραυματισμών στους ελληνικούς δρόμους διαρκώς μεγαλώνει.
Σχεδόν κάθε οικογένεια στην Ελλάδα έχει βυθιστεί στη θλίψη και την οργή από τον άδικο χαμό κοντινών της ανθρώπων.
Η πρόσφατη έκθεση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ασφάλειας των Μεταφορών ETSC επιβεβαιώνει ότι στην Ελλάδα πρέπει να κάνουμε περισσότερα και πιο άμεσα για να μειώσουμε τα θανατηφόρα τροχαία.
Για το 2023 η Ελλάδα μαζί με την Πορτογαλία καταλαμβάνει την 26η θέση σε σύνολο 32 χωρών με τη μεγαλύτερη θνησιμότητα, 60 νεκρούς ανά εκατομμύριο κατοίκων, υπερβαίνοντας κατά πολύ τον ευρωπαϊκό μέσο όρο των 46 θυμάτων.
Οι αριθμοί αποτυπώνουν μια πολύ σκληρή πραγματικότητα που δεν έχει τέλος.
Το φετινό καλοκαίρι θρηνήσαμε ξανά θύματα, οικογένειες που ξεκληρίστηκαν και νέα παιδιά που επέστρεφαν από την εργασία τους, σε μετωπικές συγκρούσεις που θα μπορούσαν να είχαν αποτραπεί, εάν είχαν ολοκληρωθεί εμβληματικά έργα υποδομών, τα οποία καθυστερούν επί σειρά ετών αδικαιολόγητα.
Η αργή πρόοδος των έργων στοιχίζει ζωές. Ο οδικός άξονας Πύργου – Πατρών και ο βόρειος οδικός άξονας της Κρήτης, ΒΟΑΚ, παραμένουν σε αρκετά σημεία θανατηφόρες παγίδες.
Στο ΒΟΑΚ, ένα κρίσιμο έργο μήκους 300 χλμ., που εξαγγέλθηκε εδώ και χρόνια και έχει ενταχθεί στο Ταμείο Ανάκαμψης, καταγράφονται τα τελευταία χρόνια τραγικές καθυστερήσεις, με δήθεν επικλήσεις στη δυσκολία του έργου και στις συναρμοδιότητες. Και είναι ανεπίτρεπτο να μην έχει υπάρξει μέριμνα ούτε για αυτονόητες έστω βραχυχρόνιες βελτιώσεις, όπως η τοποθέτηση στηθαίων, έργα αποκατάστασης του οδοστρώματος, ο επαρκής φωτισμός σε αρκετά χιλιόμετρα του οδικού άξονα.
Στην έκθεση που συνέταξα, ως εισηγήτρια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την οδική ασφάλεια έως το 2030 και υιοθετήθηκε ως ψήφισμα ήδη από το 2021, είχαμε θέσει ως προϋπόθεση 4 πυλώνες μέτρων για ασφαλή οχήματα, ασφαλείς υποδομές, ασφαλή χρήση του οδικού δικτύου και ένα φιλόδοξο πλαίσιο πολιτικής για το μέλλον.
Σε αυτή την έκθεση, είχαμε ξεκάθαρα ζητήσει από τα κράτη – μέλη να κατευθύνουν πόρους από ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, που λαμβάνουν κατά προτεραιότητα σε οδικά έργα για να εξαλείψουν τα επικίνδυνα σημεία σε δρόμους, ώστε να ενισχυθεί η οδική ασφάλεια.
Η κυβέρνηση πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες που της αναλογούν στον εθνικό στόχο δραστικής μείωσης των θανατηφόρων συγκρούσεων.
Οφείλει έστω και τώρα να μεριμνήσει ώστε να προχωρήσουν ταχύτατα και με στοχευμένες παρεμβάσεις τα έργα οδικής ασφάλειας στην Ελλάδα, που είναι προτεραιότητα για τους κατοίκους στην καθημερινότητά τους αλλά και τους επισκέπτες της χώρας μας.
Συγχρόνως, οφείλει να εφαρμόσει πρακτικές που ήδη εφαρμόζονται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, για τη δραστική μείωση του ορίου ταχύτητας μέσα στις πόλεις και με αυστηρότερο πλαίσιο μηδενικής ανοχής σε σοβαρές παραβάσεις. Δεν μπορεί ο νέος ΚΟΚ να έχει επανειλημμένα εξαγγελθεί και να μην έχει μπει ακόμη σε διαβούλευση και προς ψήφιση στη Βουλή.
Άμεση προτεραιότητα είναι επίσης η οδική παιδεία, που πρέπει να γίνει τρόπος ζωής.
Απαιτούνται ευρεία προγράμματα ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης στην κοινωνία συνολικά και ειδικά σε όλες ανεξαιρέτως τις βαθμίδες εκπαίδευσης, που έχουμε προτείνει ως Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με την έκθεσή μου. Είναι αναγκαίο οι νέοι μας να αποκτήσουν εξοικείωση με τους κανόνες κυκλοφορίας και να καλλιεργήσουν νοοτροπία σεβασμού, πριν βρεθούν πίσω από το τιμόνι. Ταυτόχρονα, επιβάλλεται να εντατικοποιηθούν οι έλεγχοι για το αλκοόλ, την ταχύτητα, τη χρήση ζώνης και κράνους.
Η κυβέρνηση δεν μπορεί συνεχώς να μεταθέτει αποφάσεις που καθορίζουν τη ζωή μας και το μέλλον μας.
Χρειάζεται πραγματικά ένα ολοκληρωμένο εθνικό σχέδιο για την οδική ασφάλεια, ως απόλυτη προτεραιότητα, με επίκεντρο τις ασφαλείς υποδομές, τα ασφαλή οχήματα και την οδική παιδεία.
Είναι χρέος μας απέναντι στις οικογένειες των θυμάτων, στις νέες και στους νέους μας που πρέπει να επιστρέφουν στο σπίτι ασφαλείς.