8 Μαρτίου 2021 – Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας

6790

Η φετινός εορτασμός της ημέρας της γυναίκας πραγματοποιείται σε μία περίοδο όπου τα ζητήματα ισότητας και δικαιωμάτων των γυναικών βρίσκονται στην πρώτη γραμμή, τόσο λόγω του πλήγματος που δέχονται οι γυναίκες από την πανδημία,  αλλά και στη χώρα μας, εν μέσω των αποκαλύψεων για την έκταση της σεξουαλικής παρενόχλησης, που τραυματίζουν την κοινωνία μας.

ΕΛΕΝΑ ΚΟΥΝΤΟΥΡΑ

ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗ

Με αφετηρία τις αποκαλύψεις της Ολυμπιονίκη Σοφίας Μπεκατώρου, άνοιξε στην Ελλάδα ένας κύκλος θαρραλέων καταγγελιών από δημόσια πρόσωπα για τη σεξουαλική παρενόχληση και τη βία  που έχουν υποστεί.Χωρίς να υπολογίζουν οποιοδήποτε προσωπικό κόστος, ξεκίνησαν το δύσκολο αγώνα τους, ώστε να ακουστεί η αλήθεια και να σπάσει ο κύκλος της βίας και το σπιράλ της σιωπής. Αυτή τους η επιλογή αξίζει το σεβασμό και τη στήριξη όλων μας.

Είναι  στήριξη που οφείλουμε όμως να εξασφαλίσουμε σε όλα τα ανώνυμα θύματα που έχουν υπομείνει σεξουαλική παρενόχληση και βία, πίσω από κλειστές πόρτες, χωρίς δημόσιο βήμα,  και δεν  έχουν τη δύναμη ή τη στήριξη να το καταγγείλουν.

Οι υποθέσεις αυτές που συγκλονίζουν την Δικαιοσύνη και την κοινή γνώμη είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.

Η βία, σεξουαλική, ψυχολογική, συναισθηματική, λεκτική ή οικονομική δεν συμβαίνει μόνο στον αθλητισμό ή στον καλλιτεχνικό χώρο.  Υπάρχει παντού χωρίς εξαιρέσεις: στην πολιτική, την ψυχαγωγία, τη μόδα, την επικοινωνία, τη δημοσιογραφία, στο εταιρικό περιβάλλον, στα πανεπιστήμια, σε κάθε χώρο όπου υπάρχει εξουσία και κατάχρησή της, και δεν καταγγέλλεται.

Γυναίκες και κορίτσια, αλλά και νεαρά αγόρια, στην αρχή της σταδιοδρομίας  τους, από φόβο ή ντροπή, βιώνοντας αγωνία για το μέλλον τους, σιωπούν. Η απαξίωση και ο εκβιασμός  που δέχονται, τους αναγκάζει συχνά να εγκαταλείψουν τα όνειρά τους και τους στόχους τους και είναι πραγματικά εξοργιστικό ότι ταλαντούχα παιδιά με λαμπρές προοπτικές εξέλιξης,  τραυματίζονται στο ξεκίνημά τους για το υπόλοιπο της ζωής τους.

Προσωπικά, έχω αγωνιστεί ενάντια στη βία σε όλη μου τη διαδρομή, μέσα από τον αθλητισμό ως αθλήτρια για πολλά χρόνια  της εθνικής ομάδας στίβου, στο πανεπιστήμιο, στην πολυετή διεθνή καριέρα μου στο σκληρό χώρο της παγκόσμιας βιομηχανίας της μόδας,  στην ενασχόλησή μου με τη δημοσιογραφία και τις εκδόσεις, στην πολιτική, και μέσα από τον εθελοντισμό  σε φορείς και οργανώσεις που συμμετείχα  για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Μα πάνω από όλα, αντιστέκομαι και αγωνίζομαι, ως γυναίκα και μητέρα.

Για αυτό και από τη σημερινή μου θέση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, έχω αναλάβει εισηγήτρια σημαντικών φακέλων, και ως μέλος της Επιτροπής Ισότητας των Φύλων και Δικαιωμάτων των Γυναικών FEMM προωθώ  σειρά  παρεμβάσεων πιέζοντας η Ευρωπαϊκή Ένωση να αντιμετωπίσει τη βία στον πυρήνα της και σε όλες τις διαστάσεις της.

 

ΣΠΙΡΑΛ ΣΙΩΠΗΣ

Μία  από τις πρώτες πρωτοβουλίες μου ήταν να ζητήσω από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να εκπονήσει για πρώτη φορά μελέτη για την αντιμετώπιση του «Σπιράλ της Σιωπής», που είναι απολύτως αναγκαία ώστε να σχεδιαστούν πιο αποτελεσματικές πολιτικές καταπολέμησης της βίας.

Με βάση τα επίσημα στοιχεία, μία στις τρεις  γυναίκες έχει υποστεί κάποια μορφή βίας στη ζωή της. Όμως σύμφωνα  με τα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, μόνο το 1/3 των γυναικών-θυμάτων αναφέρουν τα περιστατικά στις αρχές. Τα πραγματικά περιστατικά είναι πολλαπλάσια από αυτά που καταγγέλλονται,  είτε από φόβο και  ντροπή, υπό το βάρος του κοινωνικού στίγματος ή επειδή δεν υπάρχει επαρκής  στήριξη σε δομές και υπηρεσίες για την προστασία των θυμάτων.Ως εκ τούτου, το πλήρες φάσμα της βίας κατά των γυναικών δεν αντικατοπτρίζεται στα επίσημα ευρωπαϊκά στοιχεία. Επιπλέον, πολλές φορές οι γυναίκες αντιμετωπίζουν τη δυσπιστία των αρχών που οφείλεται πρωτίστως, στην επικράτηση κοινωνικών στερεοτύπων και προκαταλήψεων αλλά  και στην ελλιπή κατάρτιση των υπηρεσιών,  η οποία οδηγεί συχνά σε έλλειψη εμπιστοσύνης στις γυναίκες και συνεπακόλουθα στην δευτερογενή θυματοποίηση τους. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με φαινόμενα αποτροπής των γυναικών από τις αρμόδιες αρχές, δημιουργεί ένα ‘τοίχος‘ που εμποδίζει τις γυναίκες από το να καταγγέλλουν τη βία και τις εγκλωβίζει όλο και περισσότερο σε ένα αρκετά εκτεταμένο «σπιράλ της σιωπής». Αυτό το σπιράλ της σιωπής επιχειρούμε να σπάσουμε.

 

ΑΔΙΚΗΜΑ Η ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Προέχει να ενσωματωθεί άμεσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και σε  εθνικό δίκαιο η σύσταση της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO) από το καλοκαίρι του 2019, που αφορά στη σεξουαλική παρενόχληση και τη βία στους χώρους εργασίας, ώστε να αναγνωριστεί και να αποτελέσει  η σεξουαλική παρενόχληση αυτοτελές ποινικό αδίκημα. Είναι ένα ζήτημα που χειρίζομαι προσωπικά στην Ευρωβουλή, καθώς ανέλαβα εισηγήτρια της πολιτικής μου ομάδας στο σχετικό φάκελο για την κύρωση από την Ευρωπαϊκή Ένωση της Σύμβασης 190 της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, που  ξεκινά το επόμενο διάστημα στο  Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Η Σύμβαση  ILO είναι το πρώτο διεθνές μέσο που καθορίζει ειδικά και παγκοσμίως ισχύοντα πρότυπα για την αντιμετώπιση της παρενόχλησης και της βίας που συνδέονται με την εργασία, ενώ προσδιορίζει τα μέτρα που απαιτούνται από τα κράτη. Επιδιώκει να καθιερώσει μια συνεκτική, ολοκληρωμένη και ευαισθητοποιημένη ως προς το φύλο προσέγγιση για την πρόληψη και την εξάλειψη της βίας και της παρενόχλησης στον κόσμο της εργασίας.

Πρόκειται για εξαιρετικά σημαντικό ζήτημα που ήρθε στην επιφάνεια και στη Ελλάδα με ελληνικό metoo και τις αποκαλύψεις που έγιναν το τελευταίο διάστημα, και αναμένεται να έρθει προς κύρωση και στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.

 

ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ

Η ενδοοικογενειακή βία είναι παγκόσμια μάστιγα, που ξεπερνά τα σύνορα και χτυπά χωρίς διακρίσεις. Συμβαίνει μεταξύ συντρόφων και μέσα στην οικογένεια, ανεξάρτητα από τη χώρα καταγωγής, τη θρησκεία, το επαγγελματικό και οικονομικό επίπεδο. Και είναι πάρα πολύ σημαντικό να τονίσουμε ότι η βία δεν σταματά, αναπαράγεται. Τα παιδιά, που μεγαλώνουν μέσα στη βία, στην ανοχή και το φόβο,  τραυματίζονται και  κινδυνεύουν στο μέλλον ως ενήλικες να γίνουν θύτες ή θύματα.

Ειδικά εξαιτίας της πανδημίας, και των περιορισμών στην κυκλοφορία που επέβαλε, είδαμε σε όλη την Ευρώπη και σε όλον τον κόσμο, μία έξαρση κατά περίπου 30% των περιστατικών βίας. Και αυτό είναι μόνο για όσα περιστατικά δηλώθηκαν.

 Είναι ζητήματα για τα οποία ως μέλος της Επιτροπής Ισότητας των Φύλων και Δικαιωμάτων των Γυναικών FEMM, πιέζω να εξετάσουμε και να δώσουμε  κατά προτεραιότητα σε ευρωπαϊκό επίπεδο μέσα από τις πολιτικές αλλά και τα χρηματοδοτικά εργαλεία και προγράμματα.

Έχω την τιμή να είμαι επίσης,  εισηγήτρια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την έκθεση σχετικά με τον «Αντίκτυπο της ενδοοικογενειακής βίας στις γυναίκες και τα παιδιά και το δικαίωμα γονικής επιμέλειας». Πρόκειται για μία κοινή έκθεση των Επιτροπών Ισότητας των Φύλων και Δικαιωμάτων των Γυναικών (FEMM) και Νομικών Θεμάτων (JURI), όπου συμπεριλαμβάνουμε προτάσεις για πολύ ευαίσθητα ζητήματα και πιέζουμε τους θεσμούς της Ευρώπης για άμεση δράση.

  • Αυτή τη στιγμή διαπραγματεύομαι με τις υπόλοιπες πολιτικές ομάδες , ώστε να μπούν σε συνέχεια της Έκθεσης, στο ψήφισμα που θα έρθει προς ψήφιση στην Ολομέλεια του  Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σαφείς αναφορές καλώντας τα κράτη- μέλη που δεν έχουν μέχρι σήμερα κυρώσει τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης να το πράξουν άμεσα, αλλά και να ξεμπλοκάρει επιτέλους από το Συμβούλιο ώστε να μπορέσει και η Ευρωπαϊκή Ένωση να προσχωρήσει στην πολύ σημαντική αυτή σύμβαση, που αποτελεί το πρώτο διεθνές δεσμευτικό κείμενο για την αντιμετώπιση και εξάλειψη της έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας, και την τιμωρία των δραστών.
  • Επειδή όμως κάποιες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις καθυστερούν επικαλούμενες ανυπόστατες ανησυχίες για τις επιπτώσεις εφαρμογής της σύμβασης σε θέματα γάμου και φύλου, και επομένως η Σύμβαση εξακολουθεί να μπλοκάρεται στο Συμβούλιο, θα ζητήσουμε από την Κομισιόν να καταθέσει πρόταση ώστε να μπει η έμφυλη βία στα ευρωεγκλήματα, και επομένως να μπορέσει μετά να προχωρήσει σε νέα νομοθετική πρωτοβουλία για να εφαρμοστεί, ξεπερνώντας τα εμπόδια που σήμερα αντιμετωπίζουμε 
  • Μία από τις βασικές προτάσεις μου  στην έκθεση είναι να εξαιρούνται από τη συνεπιμέλεια στις περιπτώσεις διαζυγίου με ιστορικό ενδοοικογενειακής βίας, όταν δηλαδή έχει υπάρξει βία μεταξύ των συντρόφων ή εις βάρος των παιδιών. Αυτή η εξαίρεση είναι πολύ σημαντική για να μην αφήσουμε τα θύματα εκτεθειμένα και απροστάτευτα απέναντι στον κίνδυνο να υποστούν επαναλαμβανόμενη βία, λόγω του ότι εξαναγκάζονται ουσιαστικά να βρίσκονται σε συνεχή επικοινωνία με τον βίαιο πρώην σύντροφο ή γονιό.
  • Για αυτό λοιπόν, επειδή τα ζητήματα αυτά είναι πολυδιάστατα και εξαιρετικά ευαίσθητα και κρίσιμα, μία πρόταση που προωθώ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μέσω της έκθεσης που για την ενδοοικογενειακή βία και το δικαίωμα επιμέλειας, είναι η απόλυτη ανάγκη να αναλαμβάνουν εξειδικευμένοι δικαστές τις υποθέσεις γονικής επιμέλειας και συνολικά του οικογενειακού δικαίου, με την βοήθεια και την υποστήριξη ειδικών, ψυχολόγων και παιδοψυχολόγων
  • (Στο πλαίσιο αυτό, όσον αφορά το ζήτημα της συνεπιμέλειας που προχωρά και στην Ελλάδα, πρέπει να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί όσον αφορά την υποχρεωτικότητά του. Διότι σαφώς υπάρχουν περιπτώσεις σε χωρισμένα ζευγάρια, που είτε η μητέρα ή ο πατέρας εκβιάζουν και εκβιάζονται με τα ζητήματα της διατροφής αλλά και του δικαιώματος επισκέψεων στα παιδιά. Ο υπέρτατος όμως στόχος κάθε μεταρρύθμισης, θα πρέπει να είναι το απόλυτο συμφέρον του παιδιού, που προβλέπεται στη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού.  Είναι σαφές ότι το παιδί χρειάζεται και τους δύο γονείς του,  αλλά ταυτόχρονα πρέπει να μεγαλώνει σε ένα ασφαλές για τη σωματική, τη συναισθηματική και την ψυχική του υγεία  περιβάλλον).
  • Στην έκθεση, ζητούμε ακόμη να καθιερωθεί  εξειδικευμένη εκπαίδευση οριζόντια σε όλες τις κρατικές δομές, όπως η Αστυνομία, τα νοσοκομεία και οι κοινωνικές υπηρεσίες, ώστε το προσωπικό που έρχεται σε επαφή με τα θύματα,  να μπορεί να παρέχει επαρκή προστασία και στήριξη τους (και επομένως όσοι έχουν υποστεί βία, να μην αποθαρρύνονται από το να το καταγγείλουν).
  • Ταυτόχρονα οφείλουμε να δημιουργήσουμε  ένα καθολικό πλέγμα προστασίας και πρόληψης  που να ξεκινά από το σχολείο και την εκπαίδευση.Θα έπρεπε να είναι αυτονόητο και υποχρεωτικό οι δάσκαλοι και καθηγητές  να εκπαιδεύονται επαρκώς, ώστε να εντοπίζουν και να αντιμετωπίζουν την αλλαγή συμπεριφοράς των μαθητών τους, που μπορεί να προέρχεται από παρενόχληση ή κακοποίηση, καθώς και τα σημάδια βίας, και να προχωρούν σε καταγγελία χωρίς δεύτερη σκέψη.  Παράλληλα πρέπει να υπάρξουν  συστηματικές και εντατικές δράσεις και εκπαιδευτικά προγράμματα στα σχολεία οριζόντια, ώστε να εξαλειφθούν τα σεξιστικά στερεότυπα, και να καλλιεργηθεί από πολύ μικρή ηλικία ο σεβασμός στο συνάνθρωπο, ανεξάρτητα από το φύλο.

 

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΝΔΥΝΑΜΩΣΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΚΑΙ ΙΣΕΣ ΕΥΚΑΙΡΕΙΣ ΚΑΡΙΕΡΑΣ ΣΕ ΔΥΝΑΜΙΚΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ

Θέλω να σταθώ στην πολύ σημαντική διάσταση της οικονομικής ενδυνάμωσης των γυναικών, της επαγγελματικής εξέλιξής τους  και οικονομικής τους ανεξαρτησίας.

Σήμερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, παρά την πρόοδο που έχουμε σημειώσει, είμαστε ακόμη πολύ πίσω στα ζητήματα της ισότητας. Σύμφωνα με τα επίσημα ευρωπαϊκά στοιχεία -το Δείκτη Ισότητας για το 2020 του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου για την Ισότητα των Φύλων-  με τους σημερινούς ρυθμούς προόδου, θα χρειαστούν ακόμη 60 χρόνια για να επιτευχθεί πλήρης ισότητα στην Ευρωπαϊκή Ένωση!

Είναι ιδιαίτερα λυπηρό το γεγονός ότι το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των φύλων για εργασία ίσης αξίας εξακολουθεί να υφίσταται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και έχει ελάχιστα μόνο βελτιωθεί την τελευταία δεκαετία. Τα επίσημα στοιχεία είναι απογοητευτικά:

Οι γυναίκες, παρότι αποτελούν την πλειοψηφία των αποφοίτων πανεπιστημίων, αμείβονται κατά μέσο όρο 14% χαμηλότερα από ότι οι άνδρες. Παραμένουν  πιο ευάλωτες σε ευέλικτες μορφές εργασίας, στη μερική και εποχική απασχόληση.  Το 31% των γυναικών είναι εργαζόμενες μερικής απασχόλησης, έναντι μόλις 8% των ανδρών.

Ακριβώς  επειδή  οι γυναίκες υποαμείβονται, περιορίζεται η δυνατότητα τους να πετύχουν την οικονομική τους ανεξαρτησία, να ζουν υπό πλήρη αυτονομία και να μπορούν να συμμετάσχουν πιο δραστήρια στο δημόσιο βίο και στα κοινά. Και συνολικά πλήττονται πιο άμεσα από τη φτώχεια και την ανεργία, ειδικά σε περιόδους κρίσεων όπως αυτή η πανδημία.

Σύμφωνα με έρευνα του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου για την Ισότητα των Φύλων, το  ποσοστό φτώχειας των εργαζόμενων γυναικών στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα μπορούσε να μειωθεί από 8% σήμερα σε 3,8 % , εάν οι γυναίκες λάμβαναν την ίδια αμοιβή με τους άνδρες.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, ότι αν θέλουμε να μιλάμε ουσιαστικά για ευημερία σε μια οικονομία με ισότητα των φύλων, πρέπει τουλάχιστον να διασφαλίσουμε πως οι γυναίκες και οι άνδρες

  • θα έχουν ίσες ευκαιρίες ανέλιξης και οικονομική ανεξαρτησία,
  • θα αμείβονται εξίσου για εργασία ίσης αξίας,
  • θα έχουν ίσες ευκαιρίες πρόσβασης στη χρηματοδότηση,
  • θα λαμβάνουν δίκαιες συντάξεις
  • και θα επωμίζονται εξίσου τις ευθύνες φροντίδας και τις οικονομικές ευθύνες.

 

STEM & ΤΕΧΝΗΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ

Ταυτόχρονα είμαι εισηγήτρια της πολιτικής της ομάδας στην υπό διαμόρφωση έκθεση της FEMM για την προώθηση της ισότητας των φύλων στην εκπαίδευση και τα επαγγέλματα στους τομείς της επιστήμης, των τεχνολογιών, της μηχανικής και των μαθηματικών, γνωστών ως τομείς STEM, όπου σήμερα υπάρχει σημαντική υποεκπροσώπηση των γυναικών.

Παράλληλα, ως μέλος της Ειδικής Επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την Τεχνητή Νοημοσύνη, επεξεργάζομαι και καταρτίζω  θέσεις για τη στήριξη των γυναικών στις πολιτικές που αφορούν τη διείσδυση της τεχνητής νοημοσύνης σε όλους τους τομείς παραγωγικής δραστηριότητας.

Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, παρόλο που  οι γυναίκες αποτελούν σχεδόν το 60% των πτυχιούχων, υποεκπροσωπούνται στις θετικές επιστήμες, την τεχνολογία, τη μηχανική και τα μαθηματικά, τον ψηφιακό τομέα και την τεχνητή νοημοσύνη.  Μόλις  δύο στις δέκα θέσεις εργασίας στον τομέα της πληροφορικής στελεχώνονται από γυναίκες και  είναι πιο εκτεθειμένες στον κίνδυνο αντικατάστασής τους στην εργασία από ρομπότ.

Εργαζόμαστε λοιπόν, ώστε να  να ενισχυθεί η πρόσβασή τους σε  χρηματοδότηση, να στηριχθεί πιο δυναμικά η γυναικεία επιχειρηματικότητα και να  προωθηθεί η εκπροσώπηση  των γυναικών στους τομείς STEM, την ψηφιακή εκπαίδευση, την τεχνητή νοημοσύνη και τα χρηματοοικονομικά,  ώστε να αποκτήσουν περισσότερες ευκαιρίες για υψηλής ποιότητας απασχόληση. Για να συμβεί όμως αυτό,  χρειάζεται μεγάλη στήριξη μέσα από την παιδεία, ώστε  να  εξαλειφθούν τα σημερινά  στερεότυπα και ολοένα περισσότερες γυναίκες  να εισέλθουν σε αυτούς τους τομείς και να συμβάλλουν στην ανάπτυξή τους.

 

WOMEN ON BOARDS

Θέλω να σταθώ  σε μία πολύ σημαντική διάσταση, αυτή της γυναικείας επιχειρηματικότητας και των θέσεων ευθύνης στο εταιρικό περιβάλλον.  Είναι καθημερινός ο αγώνας των γυναικών να  αποδείξουν στον επαγγελματικό τους χώρο όχι μόνο ότι είναι παραπάνω από ικανές για τη θέση που κατέχουν, αλλά ακόμη και για να αποκτήσουν λόγο στη λήψη αποφάσεων, ειδικά στην ευρωπαϊκή επιχειρηματική κοινότητα.

  • Ενώ μελέτες δείχνουν ότι οι ευρωπαϊκές εταιρείες αποδίδουν καλύτερα όταν υπάρχει υψηλή εκπροσώπηση και των δύο φύλων στα διοικητικά συμβούλια, οι γυναίκες παραμένουν μόλις το ένα τέταρτο των υψηλόβαθμων στελεχών, και ο ρυθμός αύξησης τους έχει επιβραδυνθεί την τελευταία πενταετία.
  • Oι δε επιχειρήσεις που έχουν ιδρυθεί αποκλειστικά από άνδρες λαμβάνουν περισσότερο από το 90% του συνόλου των κεφαλαίων που επενδύονται στην Ευρώπη.

To ευρωπαϊκό κοινοβούλιο έχει πάρει ξεκάθαρη θέση υπέρ της Οδηγίας για τις γυναίκες σε διοικητικές θέσεις, Women on Boards, η οποία όμως έχει «παγώσει» στο Συμβούλιο από το 2013. Ήδη ως εισηγήτρια της πολιτικής μας ομάδας για το ζήτημα αυτό πιέζω, από κοινού με συναδέλφους την Επιτροπή και το Συμβούλιο να ενεργήσουν πιο δραστικά ώστε να καμφθούν τα εμπόδια και να εγκριθεί άμεσα η οδηγία.

 

ΕΚΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ ΣΤΗΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ Ε.Ε.

Το 2020 διαχειρίστηκα ως εισηγήτρια της πολιτικής μου ομάδας, σημαντικά ζητήματα  στην Προοδευτική έκθεση της Επιτροπής FEMM που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπερψήφισε για την «Ισότητα των Φύλων στην Εξωτερική Πολιτική και την Πολιτική Ασφαλείας της ΕΕ». Στην έκθεση  ενσωματώθηκε μία σειρά προτάσεών και θέσεων μου, μεταξύ των οποίων

  • Η ανάγκη να θεσπιστεί  νέα, επίσημη ειδική σύνθεση του Συμβουλίου της  Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη συμμετοχή των υπουργών Κρατών της ΕΕ που θα συνεδριάζουν για την ισότητα των φύλων, για να ενσωματωθεί η διάσταση του φύλου σε όλες τις πολιτικές της ΕΕ. Η πρόταση  αυτή υιοθετήθηκε σε ειδικό ψήφισμα του ΕΚ το Δεκέμβριο του 2020 και ζήτησα επίσης από την Πορτογαλική Προεδρία να προχωρήσει  άμεσα σε αυτήν την ειδική σύνθεση, ώστε να μπορούν σε κορυφαίο επίπεδο να αντιμετωπιστούν αυτά τα ζητήματα, και να μπορέσουν επομένως τα κράτη-μέλη να προχωρήσουν στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και σε εθνικό επίπεδο.
  • Επίσης ενσωματώθηκε στην έκθεση και στο ψήφισμα η θέση μου να ενισχυθεί δυναμικά η συνεργασία της ΕΕ και των Κρατών Μελών με τις τρίτες χώρες για την καταπολέμηση όλων των μορφών εμπορίας ανθρώπων ( το τράφικινγκ δηλαδή), που πλήττει ιδιαίτερα τις γυναίκες και τα παιδιά, και να συμπεριληφθούν για το πολύ σοβαρό αυτό ζήτημα, αυστηρές προϋποθέσεις και όροι κατά τη σύναψη συμφωνιών με τρίτες χώρες.
  • Όπως επίσης να ενταχθεί συστηματικά στην εμπορική πολιτική και τις εξωτερικές εμπορικές συμφωνίες που συνάπτει η ΕΕ  η διάσταση του αντίκτυπου που αυτές έχουν στις γυναίκες και την ισότητα των φύλων, διότι με αυτόν τον τρόπο ασκείται πιο αποτελεσματική πίεση σε τρίτες χώρες όσον αφορά   την προστασία.
  • Ακόμη, ζήτησα να υπάρξει συστηματική συνεργασία και πραγματική στήριξη από την Ευρωπαϊκή Ένωση των οργανώσεων γυναικών και των θεσμών υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ώστε να αντιμετωπιστούν πιο ουσιαστικά τα έμφυλα στερεότυπα στις κοινωνίες.