30/4/2014 – Ομιλία/Χαιρετισμός στο συνέδριο του ΣΕΤΕ

6810

Αξιότιμα μέλη του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων
Αγαπητές φίλες και φίλοι

Χαιρετίζω και εγώ με τη σειρά μου τις εργασίες της 22ης Τακτικής Γενικής Συνέλευσής σας, με την ευχή να στεφθούν με απόλυτη επιτυχία.

Η υπόθεση του Ελληνικού Τουρισμού είναι εθνικής σημασίας, γι’ αυτό και δεν προσφέρεται ως πεδίο καλλιέργειας ή άγρας πολιτικών εντυπώσεων. Και αυτό αφορά τόσο την κυβέρνηση, όσο και την αντιπολίτευση. Πιστεύω ότι στόχος όλων μας εδώ είναι να διαφυλάξουμε τον Ελληνικό Τουρισμό ως έναν πραγματικό πνεύμονα της Εθνικής μας Οικονομίας. Ο ξένος ανταγωνισμός είναι σκληρός, οι απαιτήσεις συνεχώς αυξάνονται και εμείς οφείλουμε να αναπροσαρμοζόμαστε συνεχώς στα νέα δεδομένα του χώρου, διατηρώντας όμως αναλλοίωτο τον χαρακτήρα του ελληνικού τουριστικού προϊόντος που είναι (ή πρέπει να είναι, αν προτιμάτε) μοναδικό, εξαιρετικό και περιζήτητο.

Με βάση το τι έχουμε δει μέχρι σήμερα να έρχεται στη Βουλή, ή να περνά από τη Βουλή, παρατηρείται μία τάση για στροφή προς την κατεύθυνση της ενίσχυσης της μεγάλης τουριστικής επιχειρηματικότητας. Με την οποία οι Ανεξάρτητοι Έλληνες δεν είμαστε εξ ορισμού ή κατ’ ανάγκη αντίθετοι, ούτε φυσικά και αντίπαλοι. Αρκεί βεβαίως (και το υπογραμμίζω αυτό) να υπάρχουν:

– Πρώτον: Οργάνωση, επαγγελματισμός και διαφάνεια στη διαχείριση μίας τέτοιας μετάβασης. Δε γίνεται ο Τουρισμός μας να αλλάζει και να προοδεύει με τη χρήση ενός-δύο πολυνομοσχεδίων, στη συζήτηση γύρω από τα οποία δεν συμμετέχουν καν σημαντικοί θεσμικοί εκπρόσωποι του χώρου. Αποκλείονται για παράδειγμα από τις σχετικές συζητήσεις τα στελέχη του ΕΟΤ, ο οποίος μετά από δεκαετίες προσφοράς στη δημιουργία εκείνου το οποίο ονομάζαμε άλλοτε «Ελληνικό Τουριστικό Θαύμα», τώρα πάει για ουσιαστική κατάργηση.

– Δεύτερον: Ένα υγιές και προπαντός αδιάβλητο πλαίσιο ανταγωνισμού. Με ίσες ευκαιρίες για όλους τους επενδυτές και τους ενδιαφερόμενους, δίχως να υπάρχουν υπόνοιες ότι κάποιοι επενδυτές ή ενδιαφερόμενοι μπορεί να είναι πιο… «ίσοι» από άλλους.

– Τρίτον: Εγγυήσεις για την προστασία του φυσικού μας περιβάλλοντος, των αρχαιολογικών χώρων και των ιστορικών μνημείων. Σε μία χώρα η οποία προσφέρει αγνή φυσική ομορφιά, αρχαία ιστορία, πολιτισμό και παράδοση, δεν γίνεται το οποιοδήποτε τουριστικό επενδυτικό project να περνά ως οδοστρωτήρας σαρώνοντας ότι βρει μπροστά του, από αιγιαλούς έως αρχαία μάρμαρα και κολώνες.

– Τέταρτον (και εδώ θα ήθελα να δώσω ιδιαίτερη έμφαση): Να πρυτανεύσουν η σκέψη και η μέριμνα ότι δεν μπορούμε, δεν πρέπει, αλλά και ούτε μας επιτρέπεται να γίνουμε η χώρα μονάχα των τεράστιων ξενοδοχειακών μονάδων και των αχανών resorts, διότι άλλη είναι η τουριστική εικόνα που αγάπησαν διαχρονικά οι ξένοι επισκέπτες μας. Αν θέλει ο ξένος επισκέπτης να «χωθεί» και να «χαθεί» για μία ολόκληρη βδομάδα διακοπών μέσα σε ένα τεράστιο ξενοδοχείο ή ένα resort χωρίς να βγει καθόλου από εκεί μέσα, έχει χίλιες δύο άλλες επιλογές πέραν της Ελλάδας, σε χώρες μάλιστα που δουλεύουν αυτό το είδος Τουρισμού εδώ και δεκαετίες. Ο Τουρισμός μας συνδυάζεται με το πνεύμα της πατροπαράδοτης ελληνικής φιλοξενίας, την αμεσότητα και τη φιλικότητα στη σχέση τουριστικού επιχειρηματία και τουριστικού υπαλλήλου με τον επισκέπτη (ή αν προτιμάτε με τον πελάτη) και βέβαια, με τη διάθεση και τη δυνατότητα του επισκέπτη να μην περιορίζεται στους τοίχους ή στην περίφραξη της μονάδας στην οποία διαμένει, αλλά να κινείται παραέξω γνωρίζοντας μία χώρα και μία κοινωνία που έχουν να του χαρίσουν ανεπανάληπτες εικόνες, εμπειρίες και αναμνήσεις. Και φυσικά, πρέπει όλοι μας να καταπολεμήσουμε την επιδημία του λεγόμενου all inclusive. Για διάφορους βασικούς λόγους. Καταρχήν, σκοτώνει τις τοπικές Οικονομίες και μάλιστα σε περίοδο οικονομικής κρίσης και τεράστιας ανεργίας. Επιπλέον, το all inclusive χρησιμεύει ως μέσο ανταγωνισμού για τη προσέλκυση μαζικών αφίξεων χαμηλού εισοδήματος. Εκεί είναι όμως που θέλουμε να επενδύσουμε; Σε ρεκόρ αφίξεων, με επισκέπτες χαμηλών οικονομικών δυνατοτήτων; Σε αυτό το πεδίο ανταγωνισμού κυριαρχούν άλλοι τουριστικοί προορισμοί. Γιατί η Ελλάδα να μην πρωταγωνιστήσει στην προσέλκυση επισκεπτών που επιζητούν την υψηλή ποιότητα υπηρεσιών, (πάνω στην οποία πρέπει φυσικά να επανεκπαιδευτούν και να επανατοποθετηθούν τόσο οι τουριστικοί επιχειρηματίες μας όσο και οι εργαζόμενοι) και βέβαια, επιζητούν επίσης εκείνο το συνδυασμό φυσικού και πολιτισμικού πλούτου που μόνο η Πατρίδα μας μπορεί να προσφέρει;

– Ένα πέμπτο σημείο που θέλω να θίξω είναι η καθιέρωση της τουριστικής περιόδου δώδεκα μηνών στη χώρα μας. Ελλάδα δεν σημαίνει μονάχα καλοκαίρι, ήλιος και θάλασσα. Χρειάζεται η ενίσχυση της λεγόμενης πολυθεματικότητας του Τουρισμού μας, η οποία αν συνδυαστεί με την ακόμη μεγαλύτερη στροφή της χώρας μας προς νέες αγορές όπως για παράδειγμα Κίνα και Ρωσία, μπορεί να επιτύχει τεράστια αποτελέσματα ως προς την αύξηση του ετήσιου τουριστικού εισοδήματος και της τουριστικής Απασχόλησης.

– Τέλος, είναι αναγκαίο να ξεφύγουμε από τη μέγγενη των αυστηρών μνημονιακών διατάξεων και περιορισμών, αλλά και τις δεσμεύσεις μας έναντι συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων, τα οποία επηρεάζουν δυσμενώς τις τιμές και την ανταγωνιστικότητα του τουριστικού μας προϊόντος. Δεν γίνεται με το έτσι-θέλω το «Ελεύθεριος Βενιζέλος» να είναι από τα πιο ακριβά αεροδρόμια Ευρώπης και Μεσογείου. Ούτε και να μην αποφασίζουμε την εδώ-και-τώρα μείωση του τουριστικού ΦΠΑ στο 5% ούτως ώστε να παίζουμε επί ίσοις όροις με τουριστικούς προορισμούς που μας ανταγωνίζονται μέσα στην ίδια γεωγραφική επικράτεια.

Ευχαριστώ πολύ για την προσοχή σας, ευχαριστώ για την πρόσκληση που μας αποστείλατε και εύχομαι και πάλι καλή επιτυχία στην Γενική Συνέλευσή σας.